صدایم کن
تو که شیرین ترین درد ی
تو که زیباترین یاری برای قلب سنگ من
تو که تنها ترین عشقی در این شهر هوس رانی

صدایم کن
که بسپارم دلم را دست قلب تو
شَوَم خیره به دنیایت کنار دست گرم تو
ببندم این دل تنها به شرم چشم مست تو

صدایم کن
دگرگون کن جهان سرد و تار من
گذر کن از دل تنگم به سوی ماورای من
شَوَم فرهاد عشق تو ، تویی شیرین زبان من

صدایم کن
کُشم این دل تویی جان و جهان من
نبینم جز تو هیچ کس را تویی شور وصال من
کِشم فریاد که ای دلدار تویی عشق و هوای من

صدایم کن
که من از حسرتت سیرم
که من اندر خیال تو جهانی نو می بینم
که من با هر کلام تو دوباره عاشقت گرَدم

صدایم کن …