زندگی تو را خواهد شکست و هیچکس نمی تواند از تو در مقابلش محافظت کند، حتی تنهایی! تمایل به تنهایی نیز تو را می شکند.
باید عاشق شوی، باید احساس کنی، این دلیل بودن تو بر روی زمین است!
تو اینجایی تا قلبت را به خطر بیندازی، تو اینجایی تا خورده شوی!
و آنگاه که روی دهند، شکسته خواهی شد، یا به تو خیانت خواهد شد، یا ترکت می شوی، یا مجروع می شود و یا مرگ در نزدیکیت خواهد بود…
به خودت اجازه بده در سایه درخت سیبی بنشینی و به نوای فروافتادن سیب ها گوش بدهی و نظاره گر نابودی شیرینیشان باشی.
به خودت بگو: بیش از آنکه توانسته ای مزه آن ها را چشیده ای…

Life will break you. Nobody can protect you from that, and living alone won’t either, for solitude will also break you with its yearning.
You have to love. You have to feel. It is the reason you are here on earth.
You are here to risk your heart. You are here to be swallowed up!
And when it happens that you are broken, or betrayed, or left, or hurt, or death brushes near…
let yourself sit by an apple tree and listen to the apples falling all around you in heaps, wasting their sweetness.
Tell yourself you tasted as many as you could.

ترجمه نوشتاری از لوییس اِردریچ همراه با اندکی تصرف