سر من مرا می‌کشد، صدایم مرا می‌کشد، حباب‌های مسموم معده‌ام. من تنها می‌خواهم که بخوابم. کما یا فراموشی هم عالی خواهد بود. هر چیزی که مرا از این حال خلاص کند، از این افکار، از این زمزمه های درون ذهنم…

می‌خواهم اینجا را ترک کنم، منتقل شوم و یا خودم را به کهکشان دیگری پرتاب کنم. می‌خواهم همه چیز را اعتراف کنم، گناه، اشتباه و عصبانیت از دیگران را رها کنم. هیولایی در درون من وجود دارد، صدای خراشیدن دنده‌هایم توسط آن را می‌شنوم. حتی اگر خاطراتم را فراموش کنم، باز هم با من است، آلوده‌ام می‌کند. نزدیک‌ترین جای من، چیز خوبی است، مکانی ساکت و آرام که به من کمک می‌کند این افکار و زمزمه ها را درون سرم نگاه دارم و هیچکس صدای آن‌ها را نشنود.

زمزمه ای از چیزی بگو

زمزمه برگردان آزاد و همراه با تصرف بخش‌هایی از کتاب چیزی بگو (Speak)، نوشته‌ی لوری هالس اندرسون است. لوری هالس اندرسون نویسنده‌‌ی پرکار معاصر امریکایی است که عمده‌ی شهرتش را به خاطر نوشتن رمان‌های کودک و نوجوان به دست آورده است. کتاب‌های او معمولاً نگاهی روانشناسانه از دنیای نوجوانان و دغدغه‌های آنان را بیان می‌کند. این کتاب با عنوان «یه چیزی بگو» توسط دکتر حمیدرضا صدر به فارسی ترجمه و چاپ شده است.

+ تصویر: نقاشی زمزمه خاموش اثری از مگان دانکانسون نقاش معاصر امریکایی.

My head is killing me, my throat is killing me, my stomach bubbles with toxic waste. I just want to sleep. A coma would be nice. Or amnesia. Anything, just to get rid if this, these thoughts, whispers in my mind…
I know my head isn’t screwed on straight. I want to leave, transfer, warp myself to another galaxy. I want to confess everything, hand over the guilt and mistake and anger to someone else. There is a beast in my gut, I can hear it scraping away at the inside of my ribs. Even if I dump the memory, it will stay with me, staining me. My closest is a good thing, a quiet place that helps me hold these thoughts inside my head where no one can hear them.
Laurie Halse Anderson