امروز پایان عصری مهم و هیجان انگیز از کاوش بشر در سامانه خورشیدی است. روزی که کاوشگر فضایی کاسینی ناسا، یکی از پیشرفته‌ترین و مهم‌ترین کاوشگرهای فضایی ساخته شده به دست بشر، بعد از بیست سال کاوش در مدار سیاره‌ی زحل،‌ به کارش پایان می‌دهد.

کاوشگر فضایی کاسینی اساس اکثر اطلاعات ما از سیاره زحل است. آشنایی با نوارهای رنگارنگ اطراف زحل، جو اتمسفر این سیاره، عناصر سازنده‌ی دومین سیاره بزرگ سامانه خورشیدی و اطلاعات از قمرهای این سیاره گازی همگی به کمک حضور این کاوشگر فضایی در مدار زحل حاصل شده است.

این فصل پایانی بر یک مأموریت شگفت انگیز است. کشف اقیانوس در تیتان و انسلادوس (دو قمر زحل) توسط کاسینی همه چیز را تغییر داد و دیدگاه ما برای یافتن مکان‌هایی بیرون از زمین که امکان بالقوه وجود حیات دارند را متحول کرد.
توماس زبوروچن، مدیر ارشد بخش مأموریت‌های علوم ناسا

بنا بر برنامه محققان ناسا، کاوشگر فضایی کاسینی پس از پایان مأموریتش، در مسیری از پیش تعیین شده، به کارش پایان داد و وارد جو زحل شد. تمامی مراحل این بازنشستگی توسط یکی از مراکز ناسا در شهر کانبرا استرالیا کنترل و ثبت شده است.

کاسینی و آخرین اطلاعات مخابره شده

کاسینی البته در پایان کارش نیز همچنان در حال ثبت داده‌های لایه‌های مختلف جو زحل بوده است. طبق برنامه‌ریزی ناسا، داده‌های ثبت شده توسط هشت ابزار علمی این فضاپیما به زمین مخابره شده است. آخرین پروژه دانشمندان حاضر در این مأموریت نیز دریافت و بررسی نتایج نهایی ثبت شده توسط این کاوشگر فضایی در هفته‌های آینده است. اطلاعاتی که مطمئناً دیدگاهی جدید درباره‌ی زحل در اختیار ما قرار می‌دهد، اطلاعاتی نظیر روند شکل گیری، تکامل و فرآیندهای رخ داده در جو زحل.

آزمایشگاه پیش‌رانش جت ناسا (JPL)، واقع در پاسادینا در ایالت کالیفرنیا، برنامه‌ریزی، کنترل و مدیریت مأموریت فضایی کاسینی را بر عهده داشته است. همچنین کاوشگر فضایی کاسینی در همین مرکز ساخته شده است.

این اتفاقی تلخ و شیرین است، اما وداع با مأموریتی بی‌اندازه مهم که با یافته‌هایش، دید و رند تحقیقات ما را نسبت به سیاره زحل و سامانه خورشیدی تغییر داده و خواهد داد، افتخاری بزرگ است.
مایکل واتکینز، مدیر آزمایشگاه پیش‌رانش جت ناسا (JPL)

منبع: ناسا