گروهی از پژوهشگران دانشگاه سیدنی استرالیا برای اولین بار در تاریخ موفق شدند اطلاعاتی بر پایه امواج نور را به صورت امواج صوتی ذخیره و بازیابی کنند. هرچند این موفقیت در نگاه اول چندان موضوع مهمی به نظر نمی‌رسد اما این تحقیق، سنگ بنای تولید رایانه‌هایی است که می‌توانند با سرعت نور داده‌ها را جابجا کنند. رایانه‌هایی که می‌توانند با ده‌ها برابر سرعت، نسبت به فناوری‌های فعلی پردازش کنند و جایگزین نمونه‌های ناکارامد حال حاضر شوند.

بر اساس تحقیقات انجام شده، سرعت پردازش رایانه‌های بر پایه امواج نور که به رایانه‌های فوتونی مشهور هستند، حداقل ۲۰ برابر رایانه‌های فعلی است. رایانه‌های فوتونی علاوه بر مصرف بهینه‌تر انرژی، در حین کار گرما نیز تولید نمی‌کنند. موردی که بسیاری از مشکلات رایانه‌های فعلی را حل خواهد کرد. از نگاه نظری، علت عدم تولید گرما، انتقال داده‌های با استفاده از فوتون به جای الکترون است.

از سویی دیگر کدگذاری داده‌ها و تبدیل آن به امواج نور کار چندان سختی نیست و در حال حاضر از این فناوری در فیبرهای نوری استفاده می‌شود. پیدا کردن راهی برای بازیابی و پردازش اطلاعات ذخیره شده در فوتون‌ها اما مهم‌ترین مشکل برای کاربردی کردن این فناوری است. چراکه نور بسیار سریع‌تر از آن است که ریزتراشه‌ها قادر به پردازشش باشند. به همین دلیل است که اطلاعات منتقل شده از طریق فیبر نوری دوباره به داده‌های کند قابل انتقال با الکترون تبدیل می‌شوند. یک راه برای استفاده از امواج نوری در فناوری‌های رایانه‌ای تبدیل امواج نور به امواج صوتی قابل بازیابی و پردازش است. راهی که پژوهشگران دانشگاه سیدنی به آن دست یافته‌اند.

کاهش سرعت امواج نور با تبدیل به صوت

اساس این فناوری که در ویدیو نیز قابل مشاهده است، استفاده از سامانه‌ی حافظه‌ای است که بین دو موج نور و صوت قرار می‌گیرد و با تبدیل امواج نور به امواج صدا، اطلاعات را برای رایانه‌های قابل استفاده می‌کند. استفاده از این فناوری به این معناست که داده‌ها با سرعت نور منتقل می‌شوند، گرمایی به دلیل مقاومت الکتریکی ایجاد نمی‌شود و تداخل‌های الکترومغناطیسی از میان می‌رود.

اطلاعات صوتی منتقل شده در این پروژه ۵ برابر کندتر از اطلاعات نوری دریافتی است، چیزی شبیه به اختلاف بین صدا و نور رعد و برق.
بریجیت استیلر، مدیر پروژه در گفتگو با Phys.org

همین کاهش سرعت امواج است که استفاده از داده‌ها را برای تراشه‌های موجود کاربردی می‌کند و امکان پردازش داده‌های منتقل شده با نور را در دست قرار می‌دهد.

برای اینکه رایانه‌های بر پایه امواج نور به واقعیت تجاری تبدیل شوند، به تراشه‌ای نیاز است که سرعت داده‌های فوتونی را کم کند تا بتوان آن‌ها را پردازش، مسیردهی، ذخیره، و قابل دسترس کرد. این فناوری گامی مهم در زمینه پردازش اطلاعات نوری است، چراکه این فناوری تمامی الزامات استفاده از امواج نوری سامانه‌های فعلی و نسل‌های بعدی در آینده را فراهم می‌کند.
بنجامین اگلتون و موریتز مرکلین، دو عضو تیم تحقیقاتی

در حال حاضر دو شرکت اینتل و IBM در حال تحقیق و توسعه این فناوری هستند، فناوری مهمی که می‌تواند آینده رایانه‌ها را تغییر دهد. روش، داده‌ها و نتایج این پروژه در مجله نیچر به چاپ رسیده است.