پژوهشگران به تازگی دریاچهای را کشف کردهاند که میزان غلظت مواد سمی در آن به شکل نامتعارفی بالاست و هر کس وارد آن شود به طرز دردناکی کشته میشود. این دریاچهی مرگبار در قعر خلیج مکزیک واقع شده و میزان غلظت سم آن به حدی است که قادر است به راحتی باعث مرگ انسان و سایر جانوران و آبزیانی شود که به آنجا شنا میکنند.
آب این دریاچه کوچک و عجیب که در زیر دریا واقع شده، دارای مقادیر زیادی متان و هیدروژن سولفید است و غلظت نمکهای محلول در آن هم حدود پنج برابر میزان معمول آب دریاست. ترکیبی عجیب که با آب دریا هم مخلوط نمیشود و غلظتش تقریباً ثابت باقی میماند.
این اکتشاف یکی از جذابترین چیزها در مورد دریاهای عمیق بود. به عمق اقیانوس میروید و با دریاچه یا رودی جاری روبرو میشوید. این حس به انسان دست میدهد که در این جهان نیست! خیلی از افراد به این محلهای خارقالعاده در کره زمین به عنوان مدلی برای آنچه در سایر سیارهها خواهیم یافت مینگرند.
اریک کوردس، دستیار استاد دانشگاه تمپل امریکا در گفتگو با برنامه جستجوگر شبکه دیسکاوری
دریاچهای مرگبار در قعر اقیانوس
غلظت مواد شیمیایی موجود در این دریاچه برای انسانها و سایر جانورانی که به محیط آن شنا میکنند مرگبار است. در این شرایط البته باکتریها، کرمهای لولهای و میگوها قادر به زندگی هستند و این دریاچه هم به مانند اکثر نقاط کره زمین خالی از حیات نیست و موجودات بومی خود را دارد.
اکتشاف این دریاچهی مرگبار شرایطی مناسب و طبیعی برای تحقیقات بیشتر را در اختیار پژوهشگران قرار میدهد. محیطی که پژوهشگران در آن به بررسی شرایط خاص حیات بپردازند و تحقیق کنند که چطور گونههایی مشخص از جانداران در محیطهای سمی بدون مشکل به زندگی خود ادامه میدهند.
یافتهها و اطلاعات حاصل از این پژوهش به صورت مقالهای (اینجا) در مجلهی اوشنگرافی به چاپ رسیده است.