ده شعر از صالح بیچار: برگردان از زانا کردستانی، بخش اول: چشم انتظاری، دریایی‌ست... که خشک نمی‌شود و از بین نمی‌رود غروب است و چشم انتظار تو... دلم می‌گوید که…

در معیت گرگ‌ها من، شیدای آرزویی، رقص در بیشه‌زار فریادِ چکامه‌ای در شبی نیمه مهتابی شب نشینی با فرزدق1 گر اجبار است به شکار رویم فراگیر، ‌آسمان شب می‌پوشاند شهر…

بگذار این را به تو بگویم: اگر روزی انسان تنهایی را یافتی، اهمبتی ندارد که او به تو چه می‌گوید، بدان که او تنها است، نه به این دلیل که…

می‌نویسم از خرانی که در بهار وزیدن گرفت و تابستان گرم قلبم را به زمستانی سرد بدل کرد. می‌نویسم از آنچه که بر من گذشت تا زمان و مکان در…

ما با کلمات زندگی می‌کنیم و نفس می‌کشیم. ... کتاب‌ها بودند که به من این حس را القا کردند که شاید کاملاً تنها نباشم. کتاب‌ها با من صادق هستند، و…

عیشی است در جنگلی متروک شوری است در ساحلی خلوت در جوار دریای عمیق و غرش امواج جمعی است در آنجا که کسی نیست بس عزیزست بشر، اما طبیعت است…

عاقبت چون که شوی بی‌کالبد روزگاران بنهی چون تاجی بر سر و صد کاخ را شوی مَلِک حُکم عالم کنی و شاهِ جهان غایتت دور نباشد از دگران زیر خاکند…