عباس معروفی داستاننویس، نمایشنامهنویس، شاعر، روزنامهنگار و ناشر معاصر ایرانی، دو روز پیش (۱۰ شهریور ۱۴۰۱ خورشیدی) در ۶۵ سالگی و پس از ۱۸ ماه مبارزه با بیماری سرطان، چشم از جهان فروبست. او که از نویسندگان برجستهی معاصر ایران بود سالهای پایانی عمرش را در کشور آلمان بهسر میبرد.
عباس معروفی یکی از نویسندگان شهیر معاصر ادبیات فارسی بود که در دورهی حیات خود آثار متعددی را خلق کرد. اگرچه نخستین کتاب عباس معروفی با نام روزهای آفتابی در سال ۱۳۵۹ خورشیدی به چاپ رسید، اما نگارش و انتشار کتاب سمفونی مردگان در سال ۱۳۶۸ خورشیدی بوده که او را به عنوان نویسندهای زبردست به شهرت رساند. سالِ بلوا، فریدون سه پسر داشت، ذوب شده، تماماً مخصوص و نام تمام مردگان یحیاست از دیگر اثار مشهور عباس معروفی هستند.
برشی از کتاب سمفونی مردگان عباس معروفی
در ادامه و به بهانهی درگذشت این نویسندهی شهیر معاصر، برشی کوتاه از کتاب سمفونی مردگان را با هم میخوانیم:
«داد زده بود. جیغ کشیده بود. و نمیدانست که عربده کشیده است، و نمیدانست گریه کرده است، و هرچه فکر میکرد نمیفهمید چرا آنوقتِ روز راه افتاده بود. اما میدانست از درد تنهایی شبهایی بدتر از اینها را نیز گذرانده بود. و میخواست وقتی او را دید، با زبان خودش دست و پاش را ببندد، یک گره خفتی به گردنش بیندازد و همانجا رهایش کند به امان خدا. و حالا اسیر برف شده بود. برف بیپیری که تمامی نداشت. آسمان به خشم آمده بود و میخواست دنیا را زیر برف مدفون کند. مثل بچهای که با مشتی خاک میخواهد مورچهای را زنده به گور کند، و وقتی مورچه از زیر خاک بیرون آمد باز خاک میریزد. و خاک هم که تمامی ندارد، برای دفن یک مورچه تا بخواهی خاک، و هرچه او تقلا کند، عبث.»
عباس معروفی امروز (۱۲ شهریور ۱۴۰۱) در کشور آلمان، به خاک سپرده شد. روحش شاد و یادش گرامی…