آن کس که رویایی نداشته باشد ، تنها نفس می کُشد ….
هریک از ما رویاهایی داریم، گاه آنقدر بزرگ و دست نیافتنی که خودمان را فدایش می کنیم و گاه آنقدر ساده و پیش پا افتاده که هیچکس آن را نمی بیند.
آرزو هایمان را با رویاهایمان می سازیم و آینده را با آن مفهوم می بخشیم و برای رسیدن به آنچه در تخیل خود ساخته ایم تلاش می کنیم و هیچگاه از آن خسته و فرسوده نمی شویم…
زندگی ما با این رویاها حیقیت می یابد و سختی هرچند طاقت فرسا، آسان می شود…
اما آن روز که رویاهای آدمی نابود شود و یا رنگ ببازد، دیگر هیچ چیز انسان را آرام نمی کند، شاید رویا هم مانند سکه دو روی کاملا متفاوت داشته باشد…
کاش آنگاه که غرق در خیالات و آمال خود می شویم به یاد داشته باشیم که اگر روزی این رویاها نابود شود ما زندگی، حال و آینده ما هم سیاه خواهد شد…