ماه همدمی وفادار است. ماه هرگز ترکمان نمی‌کند. همیشه آنجاست، تماشایمان می‌کند، ثابت قدم است، لحظات تاریک و روشن ما را می‌داند، با کاری که ما می‌کنیم برای همیشه تغییر می‌کند. هر روز نسخه‌ای متفاوت از خود را به نمایش می‌گذارد. گاهی ضعیف و رنگ پریده، گاهی قوی و پر نور. ماه به خوبی می‌فهمد که انسان بودن چه مفهومی دارد. مردد. تنها. ساخته شده با نقایص فراوان.
من زندگیم را در لا به لای صفحات کتاب‌ها گذراندم. در فقدان روابط انسانی، خودم را با شخصیت‌های کاغذی شکل دادم. من عشق و حسرت را با داستان‌هایی که در تاریخ به زنجیر کشیده شده بود، زندگی کردم. دنیای من همچون تار عنکبوتی است که با کلمات تنیده شده، شاخه به شاخه به هم متصل شده، استخوان به بدن، افکار و تصاویر همگی با هم ترکیب شده‌اند. من موجودی هستم شامل حروف، شخصیتی که با جملات ساخته شده، توهمی از خیال‌پردازی که در افسانه‌ای شکل گرفته است.
ماه و خُردم کن
ماه برگردان آزاد و همراه با تصرف بخش‌های کوتاهی از کتاب خُردم کن نوشته‌ی طاهره مافی است. طاهره مافی نویسنده‌ای ایرانی-امریکایی است که با انتشار کتاب خُردم کن در سال ۲۰۱۱ به شهرت رسید. این کتاب چنان در امریکا محبوب شد که به فهرست پر فروش‌ترین کتاب‌های نیویورک تایمز و یو‌اس‌اس‌تودی نیز راه پیدا کرد و قرار است امسال (۲۰۱۸) سریالی اقتباسی از آن به روی آنتن برود.
+ تصویر: نقاشی ماه و ستارگان اثری از جان ماتسون.
The moon is a loyal companion. It never leaves. It’s always there, watching, steadfast, knowing us in our light and dark moments, changing forever just as we do. Every day it’s a different version of itself. Sometimes weak and wan, sometimes strong and full of light. The moon understands what it means to be human. Uncertain. Alone. Cratered by imperfections.
I spent my life folded between the pages of books. In the absence of human relationships I formed bonds with paper characters. I lived love and loss through stories threaded in history; My world is one interwoven web of words, stringing limb to limb, bone to sinew, thoughts and images all together. I am a being comprised of letters, a character created by sentences, a figment of imagination formed through fiction.
Tahereh Mafi
