ماه روشن
همه چی رنگ نابودی گرفته
از اون لحظه که گفتی داری میری
همون روزی که گفتی آخرش تو
داری سهمت رو از دنیا می‌گیری
نمی‌فهمم چرا رفتنی هستیم
نمی‌دونم چطور میشه نباشیم
تو این روزا که با هم شاد و خوبیم
چرا باید اسیر غصه‌ها شیم
نمیشه باورم که داری میری
نمیشه از دل من دور باشی
تو باید توی آسمون قلبم
یه ماه روشن و پرنور باشی
بدون تو تموم فکر و ذکرم
یک مشت خاطرس و چشم انتظاری
نمیشه بی تو راهی سفر شد
نباید تو منو تنها بذاری
بدون تویی که رد میشی از من
منم و غصه‌ی روزای فردام
منم و جاده و دنیای بی تو
منم که باز غرق میشم تو دردام
نمیشه باورم که داری میری
نمیشه از دل من دور باشی
تو باید توی آسمون قلبم
یه ماه روشن و پرنور باشی
ترانه – ماه روشن
تصویر: نقاشی «ماه کامل» اثری از تینا پالمر، نقاش معاصر امریکایی.
