ال تو نیستی و من ماندم و دنیایی غرق در نبودت ، کاش برای دنیای کوچکم می ماندی ! کاش نمی رفتی !… اما حالا که مرا در این دنیای کوچک با عشق بزرگت تنها رها کردی آنقدر دنیایم را بزرگ خواهم ساخت که عشقت کوچک تر وحقیرتر، از من در آن لحظه شود که رفتی و قلبم را ندیدی، شود؛ مثل ذره ای خاک!!! هرچند می دانم نه حق من تحقیر بود ، نه حق تو و نه حق عشقت.
اما این چیزی است که تو خواستی!

دل من بی تو چه خونه
خیره چشمام به آسمونه
خونمون بی تو زندونه
اینه همه روزگارم …
قلبی که بی تو شکسته
کنج اتاق غم نشسته
دل به هیچکسی نبسته
به خدا تمومه کارم …