در ادامه‌ی مرور تاریخ عکاسی، این بار نوبت به معرفی یکی از نقاط عطف صنعت عکاسی رسیده است؛ نخستین عکس از حرکت و یا به عبارتی دیگر نخستین تصویربرداری از سوژه‌ی متحرک. فناوری جذابی که می‌توان آن را نخستین تجربه‌ی انسان از فیلم‌برداری دانست.
در سال ۱۸۷۸ عکاسی انگلیسی به نام ادوارد مایبریج، موفق شد ۱۲ عکس متوالی از حرکت یک سوارکار را ثبت کند تا به اولین عکاس حرکت‌نگار تاریخ بدل شود. این تصاویر در بخش نگهداری اسب مجموعه‌ی کشاورزی پالو آلتوی استنفورد کالیفورنیا (دانشگاه استنفورد فعلی) ثبت شده‌اند. اساس این روش به این صورت بود که ۱۲ دوربین عکاسی در کنار هم قرار داده شده و به شاتر آن‌ها یک نخ متصل می‌شده است. نخ‌ها (به صورت افقی) در مسیر حرکت سوارکار قرار گرفته و با برخورد پای اسب به هر نخ، شاتر به صورت اتوماتیک فعال شده و عکس به ثبت می‌رسیده است.
نخستین عکس از حرکت؛ آغاز راه فیلم‌سازی
ادوارد مایبریج پس از این موفقیت روش‌های مختلفی را برای فعال کردن شاتر به کار گرفت و با دعوت از کارشناسان، ابداع خود را به نمایش گذاشت. تأیید فناوری او توسط کارشناسان باعث شد که ادوارد مایبریج به شهرت جهانی برسد. او در همان سال‌ها با کمک لیلاند، استنفورد بازرگان و سیاستمدار امریکایی، مجموعه‌ای از کارت کابینه‌ها (نوعی کارت که عسک روی آن چاپ شده است) را منتشر کرد. سالی گاردنر در تاخت‌وتاز مشهورترین نسخه‌ی این مجموعه بوده است که می‌توان آن‌ها را یکی از نخستین فیلم‌های صامت نامید.
مایبریج تحقیقاتش در زمینه‌ی حرکت‌نگاری را ادامه داد و در سال ۱۸۷۹ موفق شد که تعداد دوربین‌های به کار رفته در فرآیند ابداعیش را به ۲۴ دوربین برساند.
ادوارد مایبریج البته در کنار حرکت‌نگاری، عکاسی ماهر هم بود و یکی از آثار شگفت انگیز به جا مانده از او، تصویر سراسرنما (پانوراما) از شهر سان فرانسیسکو است. این تصویر پانوراما از اتصال ۱۳ عکس به هم تشکیل شده است. این عکس‌ها در سال ۱۸۷۷ و بر فراز عمارت مارک هاپکینز، در شهر سان فرانسیسکو، که در آن زمان با ارتفاع ۱۱۶ متری بلندترین ساختمان شهر بوده، به ثبت رسیده است.
