ما در عصری زندگی می‌کنیم که شبکه‌های اجتماعی و پیام‌رسان‌ها جایگزین همه چی شدن و از اخبار دنیا و اکتشافات جدید علمی، تا نقد و بررسی فیلم‌ها و معرفی نرم افزارهای تازه، همه و همه توی اون‌ها منتشر می‌شه، و تولید محتوای بیرون از شبکه‌های اجتماعی، و به طور خاص وبلاگ‌نویسی، داره کمتر و کمتر رشد می‌کنه و آروم آروم به سمت توقف می‌ره. این واقعیتیه که تقریباً همه‌ی ما پذیرفتیم و قبولش داریم. با این حال امروز با خوندن توییتی از علیرضا شیرازی، مدیر بلاگفا، به این فکر می‌کردم که واقعاً کاهش بازدید وبلاگ چه اهمیتی داره و اصلاً مهمه که محتوا کجا تولید بشه؟
یک حقیقت تلخی وجود داره و این است که این روزها اگر شما یک دامنه مستقل برای وبلاگ داشته باشید احتمالاً محتوای منتشر شده در آن کمتر از انتشار همان محتوا در شبکه‌های اجتماعی (و پیام رسان) بازدید خواهد داشت.
علیرضا شیرازی، مدیر بلاگفا (توییتر)
واقعیت اینه که کمتر شدن بازدید وبلاگ‌ها به معنی کمتر شدن تولید محتوای وبلاگیه و در مقابل بالا رفتن امکان دیده شدن توی شبکه‌های اجتماعی، به معنی بیشتر شدن تولید تولید محتوای توی این شبکه‌هاس. اما چرا این موضوع مهمه؟ در نگاه اول شاید تفاوتی نداشته باشه که یه محتوا کجا منتشر بشه، مهم تولید محتوا و بیشتر شدن عمق محتوای وب فارسی باشه. این گزاره کاملاً درسته اما باید به یه نکته هم توجه داشته باشیم: باقی موندن و دسترسی‌پذیری محتوا توی دنیای اینترنت!
درسته که این روزا انتشار هر نوع محتوایی، از جمله متنی، تصویری و چندرسانه‌ای توی شبکه‌های اجتماعی و پیام‌رسان‌هایی مثل اینستاگرام، تلگرام و واتساپ می‌تونه منجر به خونده شدن و دیده شدن نسبتاً بیشتری در زمان کوتاه‌تری بشه، اما در گذر زمان به خاطر دسترسی سخت‌تر به این محتوا، در کنار احتمال بالای حذف شدن محتوا (مثل پاک شدن یه صفحه اینستاگرام یا یه گروه تلگرامی)، استفاده از اون در آینده خیلی محتمل نیست.
کاهش بازدید وبلاگ و افزایش بازدید شبکه‌های اجتماعی
با این حال، آیا شبکه‌های اجتماعی و پیام‌رسان‌ها بد هستن؟ بدون شک نه! هزاران هزار دلیل می‌تونم بیارم که شبکه‌های اجتماعی و پیام‌رسان‌ها بسیار بسیار مهم هستن، اما همونطوری که یه زمانی موج وبلاگ‌نویسی با شدت و حدت زیاد راه افتاده بود و همه وبلاگ‌نویس بودن و همین موضوع خودش مشکلات زیادی رو ایجاد کرده بود (مثل کپی بیش از حد محتوا، ایجاد وبلاگ‌های بی‌محتوا و …)، امروز هم ما توی موج شلوغ و پرطرفدار شبکه‌های اجتماعی و پیام‌رسان‌ها هستیم، موضوعی که دیر یا زود می‌گذره و هیجان این موج هم مثل هیجان موج وبلاگ‌نویسی تخلیه می‌شه. هرچند به شخصه آرزو می‌کردم که کاش کاربران وب فارسی اینقدر درگیر امواج اینترنتی و جو غالب اون‌ها نمی‌شدن اما این واقعیتیه که هست و باید باهاش کنار اومد.
شاید براتون جالب باشه که برخلاف فضای وب فارسی که در حال حاضر شاید کمتر از چند هزار وبلاگ فعال داشته باشه که تولید محتوای قابل قبولی داشته باشن (البته بدون در نظر گرفتن کسایی که خودشون رو توی اینستاگرام بلاگر در نظر می‌گیرن)، تعداد وبلاگ‌های فعال در کشور امریکا، که البته اون‌ها هم توی جو استفاده از شبکه‌های اجتماعی مثل اینستاگرام و تیک‌تاک سوار بر موج هستن، بین سال‌های ۲۰۱۴ تا ۲۰۲۱ میلادی از ۲۴٫۷ میلیون به حدود ۳۲ میلیون وبلاگ رسیده، آماری که نشون می‌ده که به اندازه‌ی حدود ۱۰ درصد جمعیت این کشور، وبلاگ فعال وجود داره (منبع).
شاید اگه ما هم می‌تونستیم پیوندی بین موج‌های فضای مجازی با انواع شیوه‌های تولید محتوا ایجاد کنیم، این روزا عمق وب فارسی خیلی خیلی بیشتر از قبل بود و محتوای در دسترس اون هم رشد سریع‌تری داشت. مثلاً تولید محتوا رو چند پلتفرمه انجام بدیم، یا برای حفظ درازمدت‌تر اونا بیشتر از قبل تلاش کنیم. کاری که خودم هم خیلی تا حالا انجامش ندادم و شاید در آینده سعی کنم که یه کمی بهتر انجامش بدم. ار طرفی هم به عنوان مخاطب، شاید بد نباشه که بیشتر برای خوندن همین وبلاگ‌هایی که هنوز فعال هستن وقت بذاریم و با حمایت از اونایی که هنوز هم می‌نویسن و عمق وب فارسی رو بیشتر می‌کنن، کمک کنیم که چرخه‌ی تولید محتوا تقویت بشه و کلام فارسی بیشتر و بیشتر در دنیای مجازی نوشته بشه…
وضعیت تولید محتوای فارسی واقعا خیلی خراب شده
هر چقدر هم که سوشیال مدیا جایگاه قوی داشته باشن باز جایگاه وب، رفیع‌تره و به خاطر الگوریتم موتورهای جستجو، تعیین‌کنندهٔ اعتبار یه تولیدکنندهٔ محتوا به مطالبیه که ازش تو وب منتشر می‌شه و نه جاهای دیگه.
به خاطر همین موضوع من تصمیم گرفتم وبسایت رو برای مطالب مهم‌ترم نگهدارم و اونا رو اونجا بذارم و بقیه رو هم پخش کنم بین شبکه‌های مختلف؛ نمی‌دونم چقدر موفق خواهم بود اما تلاشمو دارم می‌کنم! 😅
کاملاً درسته، منم فکر نمی کنم در سطح جهانی وب حالا حالاها جایی بره، ام در طرف مقابل متأسفانه عمق وب فارسی همچنان در حال کم شدنه که امیدوارم دوباره رشدش شروع بشه.
بدون شک با تلاشی که می‌کنی موفق خواهی شد.