چو شگفتیِ از دنیا رفته‌ای
که به زندگی باز می‌گردد
باران دستِ آخر بارید و با خود
اجبار به زیستن را آورد
در باب رنج، فلاسفه
همواره غرق در تردید بوده‌اند:
برای آموختن خِرَد و بدل کردنش
به ضمیر، همیشه زخم آنجاست
که نور به ما وارد می‌شود…
زخم آنجاست که نور به ما وارد می‌شود…
می‌درخشد چهره‌ای محبوب
چو چراغی منور در تاریکی
زخم آنجاست شعری از مایا سی. پوپا
«زخم آنجاست» برگردان آزاد و همراه با تصرف شعری عمیق و زیبا از مایا سی. پوپا، شاعر، ویراستار و مدرس دانشگاه جوان رومانیایی-امریکایی است. از مایا سی. پوپا که دکترای ادبیات خود را از کالج گلداسمیت لندن اخذ کرده است، تا به حال دو کتاب به نام‌های زخم، منشأ شگفتی و زندگی عزیز (برنده‌ی جایزه‌ی ادبی مایکل مارکس) به چاپ رسیده است. در حال حاضر مایا سی. پوپا علاوه برا نگارش شعر، مدرس ادبیات در دانشگاه‌های کشور امریکا نظیر دانشگاه نیویورک (NYU) و نیز ویراستار چندین و چند مجله‌ی ادبی است. همچنین او سرپرست بخش نویسندگی خلاقانه در دانشگاه نایتینگل-بامفورد نیز هست.
جالب است بدانید موضوع پایان‌نامه‌ی دکترای مایا سی. پوپا نیز نقش شگفتی در شاعری بوده است. موضوعی که در کتاب زخم، منشأ شگفتی به آن پرداخته و نیز در شعر منتخب امروز نیز گریزی به آن زده است. امیدوارم از مطالعه‌ی این شعر عمیق و زیبا لذت ببرید.
like the martyr amazed at hunger’s
slow subsiding.
The rain at last arrived and with it,
the peculiar compulsion to keep living.
On suffering, philosophers
were always undecided:
to school an intelligence and make it
a soul, the wound is where
the light enters us, and so on.
The wound is where the light enters us.
There shines the face of the beloved
like a headlamp in the dark.
Maya C. Popa
ثقیل بود. هم ترجمه و هم اصل شعر
واقعاً ترجمه‌ی شعر کار سختیه، چون شعر مفاهیم مختلفی داره و برداشت هر فرد از اون متفاوته.