اندوه خانه‌ای است
جایی که صندلی‌هایش
فراموش کرده‌اند که ما را نگه دارند
آینه‌هایی که ما را منعکس کنند
دیوارهایی که ما را در خود اسیر کنند
اندوه خانه‌ای است که ناپدید می‌شود
هر بار که کسی در می‌زند
یا زنگ می‌زند
خانه‌ای که در هوا نابود می‌شود
با اندک زمانی خوشی
خود را در ژرفای زمین دفن می‌کند
هنگامی که همه خواب هستند
اندوه خانه‌ای است که هیچکس نمی‌تواند از شما حفاظت کند
جایی که خواهر کوچک‌تر
پیرتر از خواهر بزرگتر خواهد بود
جایی که درها
دیگر به شما اجازه نمی‌دهند وارد شوید
یا خارج شوید
اندوه خانه‌ای است…
اندوه برگردانی آزاد همراه با تصرف شعری از جندی نلسون، نویسنده‌ی معاصر امریکایی است. عمده شهرت این نویسنده‌ی جوان، به سبب کتاب‌های «آسمان همه جا هست» و «خورشید را به تو خواهم داد» است. کتاب‌هایی که هر دو در ژانر داستان‌های واقع‌گرای نوجوانان به چاپ رسیده‌اند و در سال ۲۰۱۴ جایزه‌ی کتاب کالیفرنیا و در سال ۲۰۱۵ جایزه‌ي پرینتز را برای جندی نلسون به ارمغان آورده‌اند. شعر اندوه نیز از کتاب آسمان همه جا هست، انتخاب شده است. شعری زیبا و عمیق که مفهوم غم را به گونه‌ای متفاوت و از زاویه‌ای دیگر به تصویر می‌کشد.
+ تصویر : نقاشی اندوه اثری از پاسکال فیزلر نقاش معاصر سوئیسی.
grief is a house
where the chairs
have forgotten how to hold us
the mirrors how to reflect us
the walls how to contain us
grief is a house that disappears
each time someone knocks at the door
or rings the bell
a house that blows into the air
at the slightest gust
that buries itself deep in the ground
while everyone is sleeping
grief is a house where no one can protect you
where the younger sister
will grow older than the older one
where the doors
no longer let you in
or out
Jandy Nelson
