ریشه‌ها
آه، حالا
اگر کم کم از عشق ورزیدن به من دست بکشی
دست می‌کشم از عشقت
کم کم
ناگهان اگر فراموشم کنی
به جستجویم نیا
همین حالا هم فراموشت کرده‌ام
اگر به بادی طولانی و دیوانه‌وار که در پرچم‌ها می‌وزد می‌اندیشی
که فرا گرفته زندگی مرا
و بر آنی که مرا در ساحل قلبی رها کنی که
ریشه‌ها دارم
به یاد آر
که آن روز، در آن ساعت، بازوانم را بلند خواهم کرد
و در جستجوی سرزمین دیگری خواهند بود ریشه‌هایم
ریشه‌ها ، شعری از پابلو نرودا
ریشه‌ها برگردان آزاد و همراه با تصرف شعری زیبا از پابلو نرودا، شاعر، سیاستمدار و دیپلمات شیلیایی است. نرودا که در سال ۱۹۷۱ برنده‌ی جایزه‌ی نوبل ادبیات نیز شده است، اشعار بسیاری دارد که اکثر آن‌ها شهرت جهانی دارند. از آثار مشهور او می‌توان به بیست سرود عاشقانه و یک غم آوا، پستچی، من هستم، آوای جهانی، تاریک و روشنا، ما بسیاریم و خاطرات من اشاره کرد. شعر ریشه‌ها از کتاب گزیده‌ی اشعار او انتخاب شده است. این شعر به مانند بسیاری دیگر از اشعار پابلو نرودا، نگاه خاص و منحصر بفرد او به مفهوم عشق را به نمایش می‌گذارد.
عشق بسیار کوتاه است و فراموشی بسیار طولانی…
پابلو نرودا
Well, now
If little by little you stop loving me
I shall stop loving you
Little by little
If suddenly you forget me
Do not look for me
For I shall already have forgotten youIf you think it long and mad the wind of banners that passes through my life
And you decide to leave me at the shore of the heart where I have roots
Remember
That on that day, at that hour, I shall lift my arms
And my roots will set off to seek another landPablo Neruda (Selected Poems)
