بخند
جهان با تو میخندد
گریه کن
خواهی گریست به تنهایی
جهان پیر و فرتوت
شریک شادی توست
بسی غم دارد
در خانهاش پنهانی
بخوان
کوهها میآیند به سخن
آه بکش
نخواهی شنید اندک آوایی
پژواک
از آن آهنگ شادمانی
سکوت
پاسخ نوای غم و ویرانی
شادی (شاد که هستی)
همه در جستجوی تو
غمگینی
متروک و جدا میمانی
یاران
شریک شادی تو اند
نه انیس
نالههای تو و تنهایی
شاد باش
و دوستان بسیارند
حزین باش
و تنهای تنها میمانی
نخواهد کرد کسی
مِی شادمانی تو رد
جام زهر زندگی اما
سهم توست به تنهایی
بخور و بنوش
همگان میشوند مهمانت
نخور و ننوش
ترک میگوید تو را جهانی
کامیاب باش و ببخش
میشوند یاور زندگانی تو
لیک هیچکس در آنِ مرگ
نمیدهدت دستِ یاری
در قطار مجلل زندگی اما
سرای شادمانی پر اتاق است و فراخ
گرچه ما تک به تک
میگذریم از دالان درد و غمداری
تنهایی؛ نوای غم و ویرانی
تنهایی، نوای غم و ویرانی برگردان آزاد و همراه با تصرف شعری زیبا از الا ویلر ویلکاکس شاعر و نویسنده شهیر امریکایی است. این شعر یکی از مشهورترین آثار ویلکاکس است که در تاریخ ۲۵ فوریه ۱۸۸۳ در نشریه نیویورک سان به چاپ رسید. چندی پس از انتشار این شعر در نیویورک سان، مجموعه شعر سرودههای اشتیاق او به چاپ رسید که شعر تنهایی هم در آن گنجانده شده بود. سرودههای اشتیاق مشهورترین و پرطرفدارترین اثر بر جای ماند از ویلکاکس است.
+ تصویر: نقاشی «تنهایی» اثری از دالر عثمانوف.
Laugh, and the world laughs with you
Weep, and you weep alone
For the sad old earth must borrow its mirth
But has trouble enough of its own
Sing, and the hills will answer
Sigh, it is lost on the air
The echoes bound to a joyful sound
But shrink from voicing careRejoice, and men will seek you
Grieve, and they turn and go
They want full measure of all your pleasure
But they do not need your woe
Be glad, and your friends are many
Be sad, and you lose them all
There are none to decline your nectared wine
But alone you must drink life’s gallFeast, and your halls are crowded
Fast, and the world goes by
Succeed and give, and it helps you live
But no man can help you die
There is room in the halls of pleasure
For a large and lordly train
But one by one we must all file on
Through the narrow aisles of painElla Wheeler Wilcox
«تنهایی، نوای غم و ویرانی» هفتمین نوشته از مجموعه نوشتارهای نهمین سالگرد تأسیس ایپیبلاگ است. برای دنبال کردن این مجموعه، برچسب جشن تولد را دنبال کنید.