برگردان اشعار منتخب از طلعت طاهر به قلم زانا کردستانی:
وقتی تو را از دست دادم، تازه فهمیدم
مردم برای پیاده‌روی به کلات هولیر نمی‌روند
بلکه هر کدام به سوی کوی معشوقه‌ی خود ایستاده و
چنان سرباز پیری در میانه‌ی میدان، شکست‌های خود را می‌نگرند!
—
از اول
تا آخر که با تو بمانم
فقط آه و افسوس برایم می‌ماند!
—
اتفاقی نگران کننده‌ست،
زمانی در میانه‌ی راه، کسی تنها مانده باشد و
تو به پند و اندرزش مشغولی!
—
زخم است، زندگانی‌ام!
روا نبود که بیایی و
نقش نمک را بازی کنی.
—
مادرم،
تا زمانی که مرد، فکر می‌کرد شوخی‌ست،
در این زندگی تلخ،
چرا باید به مرض قند مبتلا بشود!
—
هر بار که خوب دفن می‌کنند
در قبری عزیزمان را،
در چاله‌ای رویاهایمان،
در شکافی یادگاری‌هایمان را،
از لجبازی نیست که می‌گویم، زندگی اینجا شور است!
در آن قبر و چاله و شکاف
زندگی در این سرزمین، زندگانی در نمکدان است…!
—
برای آنکه دوری تو
در خاطرم جایی پیدا نکند،
به اجبار هرچه سرود و آواز در خاطرم بود، پاک کردم!
الان در گردش با دوستانم
سر تکان می‌دهم (به نشانه‌ی پاسخ منفی)
و سهیم نمی‌شوم در آواز خواندنشان
فقط کوتاه و آهسته می‌گویم:
اماااان… اماااان…
—
همیشگی‌ست قدردانی و سپاس ما
به تعداد کلمات به کار رفته در آوازهایمان،
چونکه انسان در عشق و دوست داشتن
هرگز توانایی عقب کشیدن در وقت موعود را ندارد.
اشعار منتخب طلعت طاهر
طلعت طاهر (تەڵعەت تاهیر) شاعر، نویسنده و مترجم معاصر کرد است. او در سال ۱۹۷۱ میلادی در شهر مخمور کشور عراق دیده به جهان گشود. طلعت طاهر عضو فعال اتحادیه‌ی نویسندگان کرد و نیز قائم‌مقام پایگاه ادبی و هنری گلاویژ است. از طلعت طاهر تاکنون آثار زیادی به چاپ رسیده است که شش کتاب شعر از این جمله آثار هستند.
اشعار فوق سروده‌ی طلعت طاهر به زبان کردی هستند که توسط زانا کردستانی به فارسی برگردان شده و به درخواست ایشان در ای‌پی‌بلاگ منتشر شده‌اند. اگر شما هم داستان، شعر و یا متنی دارید که دوست دارید با نام خودتان در ای‌پی‌بلاگ منتشر شود، متن و درخواست خود را از طریق صفحه‌ی ارتباط با من ارسال کنید تا در بخش نوشتار مهمان منتشر شود.
کە تۆم نەما ئەوجا زانیم
خەڵک بۆ پیاسە ناچنە سەر قەڵاتی هەولێر
ھەر یەکەو ڕووەو گەڕەکی ئازیزێک دەوەستێ و
وەکو سەربازێکی پیر لە مەیدانی شکستەکانی خۆی دەڕوانێ!—
لە ڕستەی
هەتا ئاخیر لە گەڵت دەبم
!تەنیا ئاخ مایە—
رووداوێکی دڵتەزێنە
کاتێک لە نیوەی رێگادا کەسێک بەتەنیا جێماوە و
بەر ئامۆژگاری دەکەوێ!—
ئەم ژیانە خۆی بریندارە
هەق نەبوو تۆش بێیت و
ڕۆڵی خوێ بگێڕیت.—
دایکم،
هەتا مردیش وایزانی سۆعبەتە
لەو ژیانە تاڵەدا،
تووشی نەخۆشی شەکرە بووبێت!—
ھەر جارەو شیرینیەك دەنێژین
لە قەبرێكدا ئازیزێكمان
لە چاڵێكدا خەونێكمان
لە درزێكدا یادگارییەك
لە خۆڕا نیە ژیان لێرە تامی سوێرە
بەو قەبر و چاڵ و درزانە
ژیان ئەم وڵاتە بوەتە خوێدان …!—
بۆ ئەوەی دوریت
لە یادەوەریمدا جێگای ببێتەوە
ناچار لە مێشکمدا هەرچی گۆرانیم دەزانی سڕیمەوە
ئێستا لە سەیرانی هاوڕێکانمدا
سەر دەلەقێنم
بەژدار نابم لە گوتنەوەی گۆرانیەکان
تەنها لە کۆتایەکاندا دەڵێم :
ئامــاااان ئامـــااان ..!—
بەردەوام منەتمان
بە وشەی گەڕانەوەی ناو گۆرانیەكان دەمێنێت
چونكا مرۆڤ لە خۆشەویستیدا
قەت توانای كشانەوەی لە كاتی گونجاودا نیە.!تەڵعەت تاهیر
