مردم من را دیوانه خطاب می‌کنند؛ لیکن پرسشی که همچنان بی‌پاسخ مانده این است که آیا دیوانگی عالی‌ترین درجه‌ی ذکاوت است یا نیست؟ بی‌اندازه باشکوه است یا نیست؟ ژرف است یا نیست؟ آیا از بیماری اندیشه نشأت نمی‌گیرد؟ از حالات روحی که از تعالی ذکاوت جماع ناشی می‌شود نشأت نمی‌گیرد؟

دیوانگی از ادگار آلن پو

«دیوانگی» برگردان آزاد و همراه با تصرف یکی از نوشتارهای کوتاه ادگار آلن پو، نویسنده، شاعر، ویراستار و منتقد ادبی شهیر امریکایی است. ادگار آلن پو یکی از پایه‌گذاران جنبش رمانتیک آمریکا و از نخستین نویسندگان داستان‌های کوتاه، کارآگاهی و علمی تخیلی در امریکا بوده است. از ادگار آلن پو آثار متعددی شامل داستان کوتاه و شعر برجای مانده است که داستان‌های کوتاه برنیس، گربه سیاه، قلب راستگو، قتل‌های خیابان مورک و سایه، و نیز اشعار غُراب، اعراف، آنابل لی و ال‌دورادو برخی از مشهورترین آن‌ها هستند. همچنین نمایشنامه سیاست‌مدار و رمان سرگذشت آرتور گوردن پیم به ترتیب تنها نمایشنامه‌ و رمان برجای مانده از ادگار آلن پو هستند. البته ادگار آلن پو پیش از مرگش در حال نگارش رمان‌ دیگری به نام روزنوشته‌های جولیس رادمن بود که این رمان با مرگ او (در ۴۰ سالگی) ناتمام باقی ماند.

نوشتار فوق، بخش کوتاهی از نوشتارهای ادگار آلن پو است که از کتاب مجموعه‌ی کامل داستان‌ها و اشعار ادگار آلن پو نقل شده است.

Men have called me mad; but the question is not yet settled, whether madness is or is not the loftiest intelligence– whether much that is glorious– whether all that is profound– does not spring from disease of thought– from moods of mind exalted at the expense of the general intellect.

Edgar Allan Poe