رشد فزاینده‌ی افرادی که مبتلا به بیماری زوال عقل هستند، موجب شده که پژوهشگران به دنبال راهکارهایی تازه برای مقابله با این بیماری سخت باشند. یکی راهکارهایی که به تازگی مورد بررسی قرار گرفته است، نواختن ساز است.
یک گروه پژوهشی به رهبری پژوهشگران دانشگاه اکستر انگلیس، با بررسی ۱۱۰۷ فرد بالای ۴۰ سال که تاکنون مبتلا به بیماری زوال عقل نشده بودند، اثر نواختن و عدم نواختن ساز بر توانایی شناخت افراد را بررسی کردند.
نواختن ساز و سلامت مغز
بررسی‌های انجام شده توسط این گروه پژوهشی نشان دهنده‌ی «عملکرد بسیار بهتر» حافظه و کارکردهای اجرایی کسانی است که ساز می‌نوازند. همچنین یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد که خوانندگی هم بر بهبود کارکردهای اجرایی و عملکرد حافظه مؤثر است. این در حالی است که بر اساس نتایج این تحقیق، ارتباط معناداری میان گوش دادن به موسیقی و بهبود عملکرد حافظه مشاهده نشده است.
آن کوربن، روانشناس شناختی دانشگاه اکستر و از اعضای گروه پژوهشی اجراکننده‌ی این پژوهش در تشریح نتایج آن گفته است: «با اینکه برای نیاز به تحقیقات بیشتر در این زمینه وجود دارد، اما یافته‌های ما نشان می‌دهد که افزایش آموزش موسیقی از سنین پایین، درکنار تهییج افراد مسن‌تر به یادگیری موسیقی، می‌تواند راهکاری برای بهبود سلامت عمومی و سلامت مغز افراد است.»
نتایج این پژوهش در مجله بین المللی روانپزشکی سالمندان (اینجا) منتشر شده است.
پژوهش خیلی جالبی بود. ساز زدن، یادگیری زبان، بازی شطرنج، ورزش کردن و … واقعا میتونه کمک کنه به تقویت ذهن و جلوگیری از زوال عقل یا آلزایمر در دوران پیری.
+ پاسخ دادن به کپچای وبلاگ هم همین‌طور! 😅
پاسخ دادن به کپچا که خودش یه داستانیه…
و البته که مواردی که گفتی هم همگی کمک کننده هستن.
یک سوال: آموختن تاثیرگزارتره یا نواختن؟ من برم سازم رو بزنم یا باز برم یاد بگیرم؟ 😁
+ در ادامه کامنتهای بالا باید بگم خصوصا کپچای وبلاگ شما. داستان نیست مجموعه داستانهای کوتاهه. 😅
هم نواختن و هم یادگیری اثرگذاره، اما در مورد موسیقی گوش دادن نتایج معناداری به دست نیومده.
+ دقیقا همینطوره، باید یه فکری به حالش بکنم که یکم ساده تر بشه. جالبیش اینه با همین کپچا هم باز کامنت اسپم هم دارم!