آن شب که تو در کنار مایی روزست
و آن روز که با تو می‌رود نوروزست
سعدی

آنگاه که زندگی در زمان جاری است

آنگاه که روزگار چنین شود، هر نفس خاطره می‌شود، هر ثانیه در یاد می‌ماند و هر کلام در ذهن حک می‌شود. دیگر نه نسیم نسیان می‌تواند این روزگار خوش را از خاطر پاک کند و نه ترس از فردا می‌تواند شادی امروز را به یغما ببرد؛ چراکه شیرینی خاطرات فراموش شدنی نیست و آرامش فردا قطعی است. آنگاه که زندگی در زمان جاری است و گذر عمر رنگ شادمانی به خود گرفته است، دیگر هراسی از فردا و فرداها نیست، هر روز آغاز راه جدیدی برای روزگاری بهتر و بهتر است و هر شب غرق در شادمانی از خاطراتی به‌یاد ماندنی است که ساخته شده و بی شک در روزهای پسین ساخته خواهند شد.

مهم نیست که چقدر زمان بگذرد و اهمیتی ندارد که چه اتفاقاتی روی دهد. اتفاقاتی در زندگی وجود دارند که هرگز اسیر دست فراموشی نخواهند شد، خاطراتی که هرگز از بین نخواهند رفت.
هاروکی موراکامی، کافکا در کرانه

چنین روزهایی پر است از خاطراتی که پیش از ساخته شدن، جایگاه خود را در یاد یافته‌اند. تفاوتی ندارد که یه هفته باشد، یه ماه باشد یا یه سال، آنگاه که زندگی در زمان جاری است، هر روز خاطره‌ای خاص است که رنگی از تکرار ندارد. چنین روزهایی است که چرخه‌ی غم و درد را در هم خواهد شکست…

تصویر: نقاشی «رودخانه» اثری از آرتم براژنیک نقاش معاصر اوکراینی.