رقص در بیشه‌زار؛ برگردان شعری مشترک از مرلین هکر و کارتیکا نِیر

You are currently viewing رقص در بیشه‌زار؛ برگردان شعری مشترک از مرلین هکر و کارتیکا نِیر

در معیت گرگ‌ها
من، شیدای آرزویی،
رقص در بیشه‌زار

فریادِ چکامه‌ای در شبی نیمه مهتابی
شب نشینی با فرزدق۱

گر اجبار است به شکار رویم
فراگیر، ‌آسمان شب
می‌پوشاند شهر را

بر ما ببارد یا نبارد
تا غزل‌های باران چه خواهد

مرلین هکر، ۱۹ آوریل ۲۰۲۰،

بارانی از غزل‌ها
عطر نمِ باران از شعرِ
شاعری گمشده، فرو می‌ریزد

کابوس‌هایی روزانه و بُرّان
تنها در آنی که رنگین کمان نمایان است

غالب۲، فیض۳،فیراق۴
ساحر۵، پس از او
ریش سپید، خسرو۶

صوفی، عرفی یا ساده
کافر، غزلیاتشان، منظوماتشان

شعر، نخستین ضربه
به گوش‌های ساده و ناآموخته‌ام
عصیان خواه

تحسین برانگیز
برای قلبی مجنون و مصمم

کارتیکا نِیر، ۲۰ آوریل ۲۰۲۰

۱ فرزدق: هَمّام بن غالِب معروف به فَرَزدَق، شاعر شهیر عراقی
۲ غالب: غالِب دِهلَوی، شاعر و نویسنده پارسی‌گوی و اردونویس
۳ فیض: فیض احمد فیض، شاعر بزرگ پاکستانی
۴ فیراق: فیراق گوراخپوری، شاعر، نویسنده و منتقد پاکستانی
۵ ساحر: ساحر لدھیانوی، شاعر و ترانه‌سرای هندی
۶ خسرو: امیر خسرو دهلوی، شاعر پارسی‌گوی هندی

رقص در بیشه‌زار از مرلین هکر و کارتیکا نِیر

«رقص در بیشه‌زار» برگردان آزاد و همراه با تصرف شعری مشترک از مرلین هکر، شاعر امریکایی، و کارتیکا نِیر، شاعر فرانسوی-هندی است. این دو شاعر معاصر، در کتاب شعر «فاصله‌ای متفاوت: یک رنگا» مجموعه‌ای از اشعار در قالب شعری رنگا، نوعی قالب شعری ژاپنی سروده‌اند. قالب شعری رنگا یکی از قالب‌های جذاب برای سرودن مشترک شعر است. در این قالب، دو یا چند شاعر، در همکاری با یکدیگر، اشعاری ۱۷ هجائی و ۱۴ هجائی می‌سرایند. با اتصال اشعار سروده شده توسط شعرای مختلف و دستیابی به شعری ۱۰۰ بندی، این قالب شعری تکمیل می‌شود.

«رقص در بیشه‌زار» یکی از اشعار کتاب فاصله‌ای متفاوت: یک رنگا از مرلین هکر و کارتیکا نِیر است که در سال ۲۰۲۰ میلادی و در قالب شعری رنگا سروده شده است.

بیشتر بخوانید:  بذر حیات؛ برگردان شعری زیبا و بهاری از کتلین رین

Wolves accompany
me, a dream I’d like to have,
lope across a steppe,

howl an ode to the half-moon,
break bread with al-Farazdaq,

hunt mice if we must.
Overarching, the night sky
blankets the city

we’re immured in, or opens
it up to ghazals of rain.

Marilyn Hacker, 19 April 2020

A rain of ghazals,
petrichor from verse by
long-lost poets, crumble

many sabre-toothed daymares,
if just for a rainbow while.

Ghalib, Faiz, Firaq,
Sahir (always Sahir), then
the doyen, Khusrau:

sufi, secular or plain
kafir; their ghazal, nazm, and

sher, the first to strike
my early, unlearned ears;
demand rebellion

yet earn adoration from
a resolute nastik heart.

Karthika Naïr, 20 April 2020

دیدگاهتان را بنویسید