ممکن است هیچکس با من موافق نباشد و حرف‌هایم بیشتر به یاوه شباهت داشته باشند اما باور دارم که آنچه مسیر زندگی ما را تعیین می‌کند، اشتیاق‌ها و رویاهای ما نیست، بلکه ترس‌ها و کابوس‌های ما است. شاید نگاه من به زندگی دور از واقعیت باشد اما حقیقت زندگی، دستِ کم برای من این چنین بوده است. چه بخواهم و چه نخواهم، مسیر زندگی من را ترس‌هایم برایم ترسیم می‌کنند، ترس تنهایی، ترس دوست داشتن و ترس از هر احساس دیگری.

پائولو کوئلیو در کتاب کیمیاگر هم به خوبی همین موضوع را بیان کرده است. «تنها یک چیز وجود دارد که رویا‌ها را دست نیافتنی می‌کند: ترس از شکست.» زندگی من هم این روزها از همین وادی می‌گذرد. من درگیر ترس تنهایی، گریزان از ترس دوست داشتن و دوباره اسیر در تنهایی ترسناک.

در سوی دیگر اما منم و حافظ و مصراعی به این زیبایی: «هرگز نمیرد آن که دلش زنده شد به عشق». بدون شک این دوراهی در همه‌ی روزها و لحظه‌های زندگی من وجود داشته است. گاه خود را از ترس تنهایی در دوست داشتن‌های بی‌هدف غرق کرده‌ام و گاه از ترس دوست داشتن، در آغوش تنهایی آرام گرفته‌ام.

ترس دوست داشتن و تنهایی

امروز هم داستان همین است و زندگی من مثل همیشه اما متفاوت از همیشه است. همچون همیشه تنها هستم و در گوشه‌ای تاریک از دنیای خود زندگی می‌کنم، اما کور سوی امیدی برای فرار از این مرگ بی‌پایان هم در پیش روی من است. حالا من بر سر دو راهی مانده‌ام، در همین دنیای تاریک اما آشنا باقی بمانم و یا به دنبال نوری برم که بر دنیای من تابیدن گرفته است.

تجربه اما سرچشمه‌ی همه‌ی بدبینی‌های من بوده و هست. سال‌های سال است که هر گاه از ترس تنهایی به سوی دوست داشتن گام برداشته‌ام، به بن بستی تاریک و سیاه رسیده‌ام که نتیجه‌اش تنهایی بیشتر، غم بیشتر و زجر بیشتر بوده است. گویی هر کسی که لحظه‌ای در دنیای من وارد شده، قصدش رفتن بوده است و به خاطر ندارم که کسی در زندگی من بوده باشد، اما مرا ترک نکرده باشد.

و در نهایت باید پذیرفت که «زخم ترس از زخم شمشیر هم دردناک‌تر است»*. و این زخمی است که سال‌ها بر جای جای روح من باقی مانده و خواهد ماند. شاید این بار هم خطر کنم و ترس تنهایی پس دوست داشتن و ترک شدن را به جان بخرم و شاید هم نه! اما در هر صورت من، ترس تنهایی و ترس دوست داشتن سال‌های سال است که در نبرد هستیم و البته در همه‌ی این سال‌ها امیدها ناامید شده‌اند و تنهایی بر همه پیروز شده است.

تصویر: نقاشی ترس و دوست داشتن اثر مایکل اوون، نقاش جوان امریکایی.

*جورج، آر. آر. مارتین، ترانه یخ و آتش