مرور تاریخ عکاسی تا همین جا هم به ما نشان داده است که فاصله‌ی میان یک فناوری عکاسی تا تبدیل شدن به پدیده‌ای جهانی بسیار زیاد است، اما برخی از این فناوری‌ها مثل نگاتیو، تأثیر شگرفی در عمومی شدن عکس و عکاسی داشته‌اند. با این حال، تأثیر عکاسی دیجیتال بر جهانی شدن عکاسی و تبدیل دوربین عکاسی به بخشی از همه‌ی ابزارهای فناورانه مدرن بیش از سایر فناوری‌ها بوده است. در این بخش از مروری بر تاریخ عکاسی، نگاهی خواهیم داشت به نخستین عکس دیجیتال و البته نخستین دوربین عکاسی دیجیتال و فناوری‌های به کار رفته در آن.

شاید باورکردنی نباشد اما ایده‌ی عکاسی دیجیتال، به مفهوم تبدیل عکس به داده‌ی خام و انتقال آن از طریق امواج نوری، در سال ۱۸۸۰ توسط شلفورد بیدول، فیزیکدان و مخترع انگلیسی ارائه شد. او در راستای واقعیت بخشی به ایده‌اش دستگاهی ساخت که می‌توانست تصاویری خاص را اسکن کرده، از طریق امواج نوری به دستگاهی دیگر ارسال کند و سپس دستگاه دوم عکس را چاپ کند. او این دستگاه را «تلفوتوگراف» نامید. البته نباید فراموش کنیم تمامی این مراحل با فناوری قرن نوزدهم ساخته شده و نباید انتظار تصاویر باکیفیتی از این فرآیند داشت. هرچند اصلِ ایده، بنیان‌گذار دیجیتال شدن عکاسی بوده است.

فرزند راسل کِرش و نخستین عکس دیجیتال

تلاش‌ها برای دیجیتال کردن تصاویر تا سال‌ها بعد ادامه پیدا کرد و نهایتاً سال ۱۹۵۷، راسل کِرش، یکی از مهندسان سازمان ملی استاندارد امریکا که امروزه با نام NIST شناخته می‌شود، موفق به تولید اولین عکس دیجیتال تاریخ شد. او با استفاده از یک اسکنر، تصویری از پسر سه ماه‌ی خود را به صورت دیجیتال اسکن و در رایانه‌اش ذخیره کرد. تصویر والدن، پسر راسل کِرش ۱۷۶ در ۱۷۶ پیکسل است و اسکن یکی از عکس‌های اوست. علت تعداد پایین پیکسل‌های اسکن شده نیز محدودیت فضای رایانه‌ی مورد استفاده‌ی کِرش بوده است.

در سال ۲۰۰۳ مجله لایف، این عکس را در فهرست «۱۰۰ عکسی که جهان را تغییر داد» قرار داد. در حال حاضر عکس فزرند راسل کِرش در موزه هنر پورتلند نگهداری می‌شود. راسل کِرش در ۱۱ آگوست ۲۰۲۰ پس از سال‌ها پژوهش و همکاری با ناشران معتبری نظیر مؤسسه مهندسان برق و الکترونیک (IEEE) درگذشت.

بیش از ۱۰ سال بعد و در سال ۱۹۶۸، پیتر نوبل حسگری ساخت که می‌توانست نور را به تصویر دیجیتال تبدیل کند. او این حسگر را «سنسور پیکسل فعال» نامید. فناوری او برای اولین بار موفق شد بدون نیاز به هر نوع عکس (بر خلاف فناوری قلبی که اسکن بود)، تصاویری دیجیتال را ثبت کند.

استیو ساسون مخترع اولین دوربین عکاسی دیجیتال

تلاش برای عکاسی دیجیتال همچنان ادامه یافت و در سال ۱۹۷۵ استیو ساسون، یکی از پژوهشگران بخش آزمایشگاهی شرکت کداک، موفق به ساخت اولین دوربین عکاسی دیجیتال تاریخ شد. او که در ابتدا قصد داشت دوربین عکاسی دیجیتالی قابل حمل بسازد، در نهایت دوربینی ساخت که هم اندازه‌ی یک توستر بود و عکس‌های دیجیتال سیاه و سفیدی با کیفیت ۰٫۰۱ مگاپیکسل ثبت و در یک نوار کاست ذخیره می‌کرد.

ثبت هر عکس با دوربین عکاسی دیجیتال ساسون ۲۳ ثانیه زمان می‌برد و برای تماشای عکس‌های گرفته شده باید از یک رایانه واسطه برای خواندن اطلاعات ثبت شده روی نوار و البته یک نمایشگر برای نمایش عکس‌ها استفاده می‌شد.

دوربین عکاسی دیجیتال اختراعی ساسون آنقدر در پیشرفت فناوری مؤثر بود که در سال ۲۰۰۹، باراک اوباما، رییس جمهور وقت امریکا، نشان ملی فناوری و نوآوری این کشور را به او اعطا کرد.