روز سوم زندگی برای من در همه‌ی سالیان پر بوده است از روزهایی که حرف‌های زیادی برای گفتن داشته‌ام و هیچ نگفته‌ام، و روزهایی که هیچ برای گفتن نداشته‌ام و…

روز دوم شاید در این نبودن‌ها حکمتی باشد، شاید هم داستان این بودن‌ها روایتی است که در زمان جاری می‌شود. اکنون و در این زمان، من نشسته بر بالِ خیالی…

در 20 سال گذشته جهان اتفاقات زیادی را به خود دیده است، از رشد گرمایش زمین تا انفجار فناوری و نفوذ اینترنت و تلفن‌های هوشمند به تمامی جوانب زندگی بشری؛…

این روزها که آنچه میان ماست به مانند جاده‌ی یک‌طرفه فقط یک سمت و سو دارد و از ما تنها مشتی خاطره باقی مانده است، به روزهای پیشین و پسین…

کاش پایانِ راه همین حوالی باشد و برای یک بار هم که شده،‌ آخر خط، از آن چیزی که فکر می‌کنم به من نزدیک‌تر باشد. درست به مانند تصویر در…

آنگاه که می‌نویسم فراموش می‌کنم در جهانی هستم پر از خالی، پر از پوچی و پر از تنهایی. فراموشم می‌شود که من، با همهٔ داستان‌های نوشته و نانوشته، هنوز هم…

هرکجا بروم... جزیره‌ای خواهد بود و اقیانوسی می‌زنند حلقه گرداگردِ من تا پایان راه بی‌تعلق به نامی که می‌خوانندمان می‌رویم به جستجو گرچه آنچه در پس و آنچه نگه‌مان می‌دارد…

این روزها همه چیز متفاوت از آن چیزی است که باید و شاید! انگاری روزهایم به مانند سریالی شده‌اند که هر روز پخش می‌شوند، صبح‌ها مرا به دوش گرفته و…

نشسته‌ام در گوشه‌ی سردِ زمان در انتظار یلدا تا شب بر لحظه‌هایم سایه بیندازد بی‌پایان و من غرق شوم در رویایی از تو بودنت در شبی که هرگز کنارم نبوده‌ای…