جهانت را رها کن
بال‌هایت را بگشا
پرواز کن و برو
به دنیایی که آسمانش آبی
درختانش سبز
و دریایش آرام است
جهانت را رها کن
اندیشه‌ات را آزاد
و خیال کن و بگو
از آرامش بی‌پایان
از دوستی واقعی
از قلب‌های حقیقی
جهانت را رها کن
و با خود زمزمه کن
شعر زندگی را و بنواز
آهنگ کامیابی را
آوای شادمانی را
و نوای زیبای رهایی را
جهانت را رها کن
رهسپار شو
به جهانی دیگر و بساز
رویای واقعی را
دنیای رویایی را
و احساسی خواستنی را
جهانت را رها کن
جاری شو
و سفر کن
به دوردست‌ترین کهکشان
ستاره‌ای درخشان
برای زمینی که زمانش از آن توست
شعر سپید بال‌هایت را بگشا
اگر شما هم از علاقه‌مندان به اشعار سپید هستید، می‌توانید دسته‌ی شعر سپید ای‌پی‌بلاگ (اینجا) را دنبال کنید. در صورتی هم که شاعر هستید، می‌توانید اشعارتان را با نام خودتان در بخش نوشتار مهمان ای‌پی‌بلاگ منتشر کنید؛ برای این کار از بخش ارتباط با من و یا صفحات من در شبکه‌های اجتماعی مختلف استفاده کنید. اگر هم بخواهید همین حالا کمی شعر بخوانید…
تو را در خود می‌یابم؛ شعر سپید
+ تصویر: نقاشی «پرواز پرندگان» اثری از آنا برانوین فولِی نقاش معاصر امریکایی.
